Een vroege start richting avontuur!

Als er één moment is dat ik het helemaal niet erg vind om mijn wekker te horen, dan is het om op reis te vertrekken. Gelukkig voor mij want op dag 1 van de reis gaat hij al om 3.00 uur! We hebben afgesproken om 5.00 uur op de P+R parking in Brussel. Iedereen is mooi op tijd en we kunnen al om 5.15 uur vertrekken richting Slovenië. Op voorhand hebben de reizigers kunnen aangeven of ze het zien zitten om een stukje te rijden en zo gaat het wisselen van chauffeur heel vlot.

Het is zo’n 15 uur rijden richting Bovec. We rijden in blokjes van 2u30 en houden telkens een korte pauze om te wisselen van chauffeur. In het begin van deze lange autorit bleef het wat stilletjes in de auto. Iedereen was wat afwachtend en misschien ook nog wel een beetje moe van dat vroege opstaan. Na een paar autowissels kwam de sfeer er al snel in. De eerste taalbarrières worden doorbroken. Want, West-Vlamingen eten die nu graag de gele of een hele zak M&M’s?

De autoritten gaan op zich vlot, toch zijn er hier en daar wat werken onderweg die graag een stokje in onze wielen willen steken. Iets later dan voorzien komen we aan in Kobarid. Een dorpje in de buurt van Bovec waar we zullen overnachten. Nét op tijd voor onze reservatie in een overheerlijke pizzeria. Want zeg nu zelf, na zo’n lange dag kan dat nu toch wel smaken hé?

Dag 2: like a family of eendjes op de Soča rivier

Op dag 2 zetten we onze road trip verder. We hebben een afspraak in SportMix in Bovec voor een avontuurlijke kajaktocht op de Soča rivier. De rivier is prachtig omgeven door bergen en bij elke berg vragen we ons wel af of dat de Triglav zal zijn die we morgen gaan beklimmen. Like a family of eendjes slaagden we, al dan niet met eens kopje onder te gaan, in onze opzet. Tijd voor een snelle lunch, want in de namiddag hebben we nog een optionele activiteit op de planning staan.

Mijn groep koos (terecht) voor de canyoning, want die was op z’n zachtst gezegd fantastisch! Klimmen, klauteren, elkaar ondersteunen en leren kennen. Zot hoe zo’n activiteit je groep kan vormen. Na al dat avontuur bleek er nog tijd voor een gezellig terrasje. Handig zo’n road trip, want dan sta je nooit echt op uur. We genieten van een drankje en leren elkaar verder kennen.

De vooravond van de Triglav: van idyllisch meertje naar chaos

We vertrekken terug richting onze volgende stop. Onderweg kwamen we een mooi meertje tegen waar we ook graag nog even wouden stoppen. Na wat zoeken naar de juiste parking, konden we genieten van het mooie uitzicht. Ideaal voor een groepsfoto. Hierna zetten we onze road trip verder, we rijden door naar het dorpje Kranjska Gora. Dit dorpje ligt in de buurt van de Triglav, want jawel: de volgende dag is het zover! We beklimmen die fameuze Triglav! Uiteraard gaan hier nog wat voorbereidingen aan vooraf.

We logeren die avond in gezellige appartementjes, droppen er snel onze bagage en gaan direct richting de supermarkt. Daar hadden we elk twee missies: zorgen voor onze eigen boodschappen voor tijdens de trektocht en een taakje voor ’s avonds. Team spaghetti, team apéro en team ontbijt trekken door de winkel. Het was eerlijk gezegd ook een van mijn meer chaotische winkelbezoeken, maar we hebben toch al onze boodschappen verzameld. We kunnen gezellig samenzitten in ons appartementje, er wordt gekookt, gebabbeld, en al eens vooruitgedacht aan de komende dagen. Na een overheerlijke spaghetti is het tijd om onze rugzakken te maken voor de volgende dag. Ook dit verloopt bij iedereen een beetje chaotisch, want wat neem ik nu nét wel en nét niet mee? Iedereen polst bij elkaar hoe ze het allemaal doen. Tijd om nog een beetje te slapen, want de komende twee dagen beloven alvast heel intensief te worden.

The Only Way Is Up: onze eerste dag op de Triglav

De volgende dag zijn we er volledig klaar voor! Na een autorit over hobbelige kiezelwegen komen we aan bij de ‘voet’ van de Triglav. De parking was wat druk bezet, maar na wat gepuzzel en instructies krijgen we beide wagens netjes geparkeerd op de parking. Nog een snelle groepsfoto: ‘Dit zijn wij voor de beklimming van de Triglav’. Netjes uitgerust en vol enthousiasme beginnen we aan de klim. Waar we de eerste 5 minuten nog dachten, chill dit gaat makkelijk, verandert het toch al snel in, amai dit zal een pittige worden. We maken goede afspraken tussen de snelle en trage wandelaars en spreken af om elkaar op te wachten aan elke splitsing. Zo kan iedereen op eigen tempo wandelen en genieten van het prachtige uitzicht. Want wauw, telkens als je om je heen kijkt, bevind je je in een prachtige omgeving.

We klimmen door tot we een berghut tegenkomen en daar verzamelen we om gezellig samen ons lunchpakket op te eten. Van dat stilzitten krijg je natuurlijk een beetje koud, dus niet te lang treuzelen en terug vertrekken. Vanaf dan begint het technische stuk van de beklimming, geen lachertje. We houden de sfeer erin en blijven elkaar motiveren. Het is een serieuze beproeving om tot de berghut te geraken, maar the only way is up! (letterlijk dan). Eens aangekomen in de hut moet iedereen toch even bekomen van de dag. Wat een avontuur! We schuiven snel aan om lekker warm te eten. Dan pas voel je hoe uitgeput je werkelijk bent. We beslissen nog snel even wie er ’s morgens vroeg opstaat om de beklimming naar de top te doen en wie nog even uitrust tot we terug afdalen naar beneden. De meesten beslissen vroeg onder de wol te kruipen om morgen fris te zijn voor een extra beklimming of afdaling.

Van zonsopgang op de top naar de afdaling

Voor de mensen die kozen voor een extra beklimming naar de top gaat de wekker extra vroeg, want zij moeten aan de tocht beginnen om 4.00 uur ’s ochtends. Als cadeau krijgen ze wel de zonsopgang te zien bovenop te Triglav, als dat niet mooi meegenomen is! Boven op de top is het genieten van het uitzicht en behoor je tot de toppers die de Triglav volledig beklommen hebben. Vanaf dat punt mag je jezelf ook een echte Sloveen noemen. Rond 8.00 uur herenigt de groep zich, we eten snel nog een ontbijtje in de berghut en beginnen dan aan de afdaling. Ook dit is opnieuw fysiek best intensief, maar het uitzicht maakt opnieuw veel goed. Afdalen gaat een stuk vlotter, maar is ook wel wat meer nadenken bij gladde stenen. We komen mooi op tijd aan op de parking, die plots erg leeg bleek te zijn. Uiteraard nemen we ook hier een groepsfoto: ‘Dit zijn wij na het beklimmen van de Triglav’. Onze gezichtjes zien er moe, maar vooral voldaan uit. Daarna zetten we onze road trip verder richting de hoofdstad van Slovenië: Ljubljana.

Van ‘even rustig’ naar 20.000 stappen later

Ljubljana ligt op een uurtje rijden van de Triglav. Onderweg praten we na over ons avontuur en blijft het verdacht stilletjes op de achterbank. Eens aangekomen in Ljubljana doen we alles rustig op ons gemak. Rugzakken legen, want we verblijven hier twee nachten. Iedereen heeft rustig de tijd om te douchen, een powernapje te doen of gezellig samen een spelletje te spelen. ’s Avonds gaan we gezellig samen iets eten en erna kruipen we al snel in ons bedje. Even opladen na de drukke paar dagen. Ik had op voorhand gezegd dat het vanaf nu rustig zou verlopen, maar dat was niet op de free walking tour in Ljubljana gerekend. En eens je in een stad bent, dan wil je toch zeker alles gezien hebben wat er te beleven valt? In de namiddag hebben we tijd om rond te kuieren in de stad. Sommigen gaan shoppen, anderen iets drinken. We kiezen er met enkelen voor om de spierpijn te negeren en nog even naar boven te wandelen. 20 000 stappen later neem ik ook mijn woorden ‘rustig’ met veel plezier terug :).

Road trip vibes: een dagje zee en ijsjes in Piran

Na wat citytrippen in Ljubljana hebben we terug de vrijheid van een road trip, met de auto’s rijden we naar waar we maar willen. We konden onmiddellijk naar Bled rijden, of nog even naar Piran aan de kust of een dagje Bohinj. We kiezen er gezamenlijk voor om nog een dagje kust mee te pikken. Lekker chillen aan zee. Slovenië heeft een heel korte kustlijn, want Kroatië palmt bijna de volledige kustlijn in.

We rijden naar Piran, een gezellig dorpje aan de kust. We chillen aan een klein kiezelstrand en spelen een spelletje. Zwemmen is bij deze temperaturen ook meer dan welkom. Al was de zee best wild en waren we al heel snel onze strandbal kwijt.. oeps. We besluiten om nog een ijsje te gaan eten en een terrasje te doen. ’s Avond gaan we lekker eten in een visrestaurant (hoe kan het ook anders aan de kust). Nadien rijden we op ons gemak richting Bled. Hier komen we laat op de avond aan, maar in het hostel is het nog volop ambiance en werden we met open armen ontvangen door de uitbaters. Na een korte briefing voor de volgende dag kruipen we ons bed in.

Bled? Avontuur en ontspanning hand in hand

In Bled valt er heel wat te beleven. Enkelen gaan paragliden, de rest wandelt samen naar de rodelbaan. ’s Middag zijn we samen gaan winkelen en heeft iedereen zijn eigen lunchpakketje gemaakt. We besluiten namelijk om te gaan picknicken in het park. Zalig met deze temperaturen. In Bled kun je heel wat avontuurlijke dingen doen, maar de plek staat voornamelijk bekend omwille van het meer in het midden van de stad. Een prachtig groot meer met een eigen mini-eilandje, waar zelfs een kerk opstaat! In de namiddag genieten we van het mooie weer en gaan we lekker luieren aan het meer. Nou ja, voor we aan dat luieren konden beginnen moesten we een halfuurtje wandelen. Wie zei er ook weer dat het rustig ging zijn?

Aangekomen aan het meertje klinkt er meteen een leuke uitdagen. Zouden we vanaf hier kunnen zwemmen tot aan het eilandje? Zo’n gek idee is het niet, want de helft van de groep gaat de uitdaging aan. Aangekomen aan het kerkje besluiten ze om het eiland te verkennen. Alleen ben je daar verplicht om gekleed te zijn. Oeps.. Er zat niks anders op dan onmiddellijk terug naar de overkant te zwemmen. Zo’n rustige namiddag deed iedereen deugd en toen we in de verte het onweer hoorden aankomen, besloten we om snel terug richting hostel te gaan. We gaan ’s avonds gezellig eten in het restaurant tegenover ons hostel.

Van meren tot bergen in Bohinj: de finale road trip

Het is helaas alweer de allerlaatste dag dat we in Slovenië zijn. Time flies when you’re having fun! De auto’s brengen ons naar Bohinj een dorpje iets verderop dat gekend staat voor zijn prachtig meer. Ondanks dat het meer van Bled indrukwekkend was, stelde dat van Bohinj zeker niet teleur! Het water was een beetje koud, maar dat bederft zeker de pret niet. Op het meer van Bohinj kun je ook suppen of kajakken. Je dag is er zo ook snel gevuld! ’s Avonds gaan we nog gezellig iets eten aan het meer van Bled, mét zicht op het meer! We klinken op een fantastische reis en de leuke herinneringen die we maakten.

Daarna kruipen we al dan niet vroeg in ons bedje, want ’s nachts gaat de wekker alweer. We besloten dat we rond 18u terug in Brussel wouden zijn, en hadden dus een lange rit voor de boeg. Dit doen we op dezelfde manier zoals in het doorgaan. Voldoende wisselen van chauffeurs en af en toe een korte plaspauze. Na een lange autorit komen we moe maar voldaan terug aan op de parking in Brussel. Vanaf daar keert iedereen verder huiswaarts, met een warm hartje en een rugzak vol herinneringen.